Door een aantal negatieve werkervaringen met name met mijn meerderen had ik mij ziekgemeld. Er werd een mediationtraject ingezet met negatief resultaat. Ook dit was al een eerdere keer gebeurd. Inmiddels weet ik hoe dit spelletje gespeeld wordt.
Mijn stemming was somber, mijn vertrouwen in mijn medemens gezakt naar de nul-grens. Ik had in niets en niemand interesse….zat er helemaal doorheen. Als ik eraan dacht om weer werk te moeten gaan zoeken en te gaan hervatten raakte ik in paniek. Met doemscenario`s in mijn hoofd begon ik aan de dag en ging met deze scenario`s naar bed. Slapen was een ramp.
In deze periode wilde iemand van het UWV mij zien en spreken. Al vroeg in het gesprek liep het niet meer zo lekker omdat de ander blijkbaar het rotsvaste geloof had dat ik weer aan het werk kon.
Deze dame stelde voor dat ik ging starten met een coaching-traject met paarden. Ik moest dit zien als een cadeautje! Dat hele opgewekte, positieve geklets schoot in het verkeerde keelgat. Vervolgend deed ik mijn zegje maar ik voelde mijn venijn. Met moeite kon ik mijn weerstand tegen weer een nieuwe therapie onder woorden brengen. Ik moest er gewoon niet aan denken om weer te gaan vertellen wat me bezighield. Niet alweer…weer opnieuw twijfelen, pijn voelen, weer die wanhoop, weer niet kunnen voldoen aan de eisen van de ander…WEER niet goed genoeg zijn.
Maar ja, als je in verzet gaat weet je bij het UWV ook hoe laat het is. Tenslotte gaat het om je uitkering veilig te stellen en dan ontkom je er niet aan om het spel te spelen volgens hun regeltjes. Uiteindelijk maar overstag gegaan.
De afspraak gemaakt en de intake kon gaan plaatsvinden. Tja, en dan zit je weer met een coach aan tafel, ik vond het geen feestje. Om in de aanpassing te gaan vrat energie en mijn weerstand was duidelijk. Ik herkende dit wel maar wist ook dat dit mijn valkuil was maar kon het niet meer omzetten. Ik voelde me boos en opstandig. Aan de rest van mijn emoties kon ik niet meer komen.
Eenmaal aan de slag met het paard, ofwel buiten of binnen in de bak kwam er weer contact.
Contact met mijn innerlijk, contact met mijn lijf. Met datgene wat ik voel. Het gevoel er te laten zijn! En dan weer verder. Er naar kijken, het gevoel welkom heten en gaandeweg merken dat je het kan loslaten. Magisch vond ik het. Het gewaarworden, het openstaan ervoor en het laten wegvloeien……Dit is wat ik nu in mijn dagelijkse leven bewust doe en het geeft me enorm veel ruimte, ruimte om rustig te blijven doorademen. Zo fijn en zo eenvoudig, zo gewoon.
De opdracht was vrij eenvoudig, weer te aarden, contact te maken met datgene wat je voelt. Dit is wat Peggy inzet. Zij staat garant voor de rust en de ruimte in een stimulerende omgeving.
De geuren van de paarden, de mest, de wind en in de bak of buiten. Een welkome afwisseling met de woonwijken, de winkels en al die mensen.
Natuur snuiven…een weldaad. En dan het samen, samen met mijn coach Peggy. Gewoonweg een fijn, warm mens. Er ontstond al snel een fijne samenwerking, een warme band.
Al snel voelde ik me intens geraakt. De connectie met dat enorme paard was overweldigend. Een warm gevoel over en weer..
Onvoorwaardelijke liefde, ik kan het niet anders omschrijven.
Voelen, welkom zijn. Alleen het paard en ik. Zonder oordeel samen zijn in omgeving. Adem in en adem uit. Terug naar waar het allemaal omgaat, hier en nu.
Nu sta ik echt iedere dag stil bij wat in mij leeft. Wat zich aandient en of ik het gevoel wel of niet aangenaam vindt en of ik het anders wil.
Ik werk een dagdeel als vrijwilligster. Werk in een leuk team en ben al meerdere keren samen op pad gegaan samen en ook het teamuitje was een aangenaam gebeuren.
Ben nog wel op meerdere plekken gaan onderzoeken of er nog ander werk is maar dan wordt al snel duidelijk dat ik er niet blij van wordt. Dus beslissingen worden genomen, nieuwe wegen ontdekt.
Wat ben ik een blij mens en ook o zo blij dat ik behoor tot de categorie die niet meer hoeft te werken.
En af en toe ben ik als opruimcoach druk aan de slag.
Ik communiceer nog gemakkelijker met de ander en voel dat ik nog steeds in mijn kracht sta.
Lieve Peggy, wat een meerwaarde om jou tegengekomen te zijn. Een top professionele coach die weet wat ze wil en doet.
Fijn dat je ook open bent blijven staan voor mijn aanvankelijke weerstand voor coaching in het algemeen en om samen te werken met een andere klant. Alle hobbels zijn samen genomen.
Laat vooral van je horen en zien in met name het huidige hulpverlenersland.