Gepost op

Levensstijl (vervolg deel 2)

~ mentaal en fysiek gezond zijn, is het nieuwe rijk zijn. ~

Ik heb even gewacht met het schrijven van deze blog, zodat ik kon ervaren wat deze periode me zou brengen.

Het is nu 3,5 maand na de eerste bioresonantie therapie behandeling.

Nu kan ik ook met trots zeggen dat na 5 behandelingen mijn nieren en lever weer optimaal werken. Dit merk ik o.a. aan mijn stoelgang die nu is zoals die eigenlijk hoort te zijn en niet wat ik dacht dat normaal was.🙈

Het opgezwollen gevoel is weg en mijn buik is weer zacht ipv straks en hard.

Na een periode van vermoeidheid, voel ik me energieker dan ooit.🥱💃🏼

Het allerbelangrijkste / mooiste / fijnste is dat mijn psoriasis echt helemaal weg is!!!!🤩 En hoe tof is dat?!

Een mooie bijkomstigheid is dat tevens mijn gewicht is afgenomen.😊

Ik heb inmiddels mijn weg gevonden in het voor mij ‘nieuwe’ eten. Heel veel producten geprobeerd en – eerlijk is eerlijk – sommige producten zijn echt niet lekker, maar de keuze blijkt toch echt reuze.

Ik merk wel direct als ik iets eet waar gluten in verwerkt zijn, met buikpijn en erger als gevolg.

Ik ben helemaal happy met deze positieve resultaten.❤️

Gepost op

Levensstijl (vervolg deel 1)

~ voor je lichaam zorgen is een investering, je krijgt er iets onbetaalbaars voor terug. ~

De eerste dag na de behandeling moest ik extra veel plassen, had ik hoofdpijn en een vieze smaak in mijn mond.

En tijdens het onderzoeken van wat ik wel mag eten, kom je tot de ontdekking dat er niks in huis is wat aan de voorwaarden voldoet. Verbazingwekkend waar overal tarwe inzit, ook waar ik het niet verwacht. Een dip momentje met een hongergevoel is het resultaat.😢

Dag 2 

Mijn man is ook al op onderzoek gegaan om te bedenken hoe we deze verandering gaan aanvliegen, dat voelt heel fijn.💖

  • Het ontbijt was Griekse vanille yoghurt met vers fruit. En dat vind ik wel erg lekker, dus dat is een blijvertje.
  • Een tussendoortje is een handjevol nootjes.
  • De lunch wordt vandaag een soepje. En misschien hou ik die er wel in.
  • Als avondeten heb ik frietjes gegeten en een vegan frikandel geprobeerd. Ik was een beetje sceptisch hierover, maar die smaakte net als een gewone frikandel.

Het lijkt wel of mijn stoelgang vandaag minder goed is, maar dat kan ook een toevalstreffer zijn.

Dag 3

Ik ben opgestaan en nu voel ik dat ik een minder drukkend gevoel heb aan de rechterkant van mijn rug (rechter nier). Nu weet ik dus waar dat vandaan kwam.

Nog wel heb ik die zeurende hoofdpijn, zou dat afkick verschijnselen kunnen zijn nu al geminderd is met de inname van gluten/tarwe?

Logischerwijs kan ik m’n draai nog niet helemaal vinden, want thuis zijn de boodschappen er nog niet, die komen morgen. Ontbijt gaat wel al prima, maar lunch en avondeten is nog een dingetje, want het is ook zonde om alles ‘weg te gooien’. Dus stapje voor stapje de verandering implementeren.👣

Dag 4

Vandaag kwam de AH leveren. Een vriendin gaf me de tip dat je in de app kunt aangeven welke allergieën je hebt. Hoe handig is dit dat ik nu allemaal producten heb besteld met ‘geen gluten en geen melk’. Kost in het begin iets meer tijd om je lijstje samen te stellen, maar de oplossing daarvoor is dat ik een lijstje heb aangemaakt.

Oh ja dat artisjok supplement is en blijft echt viesssss.🥴

Dag 5

Vandaag niet met hoofdpijn opgestaan. Ontbijt was Griekse yoghurt met frambozen. Yummie 😋

Tijdens mijn theemoment (10:30 uur) heb ik een glutenvrije Madeleine voor het eerst gegeten. Lekker, iets minder zoet, minder vettig en de structuur is iets anders.

Voor de lunch staan glutenvrije crackers met geitenkaas (voor het eerst), komkommer en tomaat op het menu. Die houden we er ook in.

Voorlopig de laatste keer een maaltijd van HF, aangezien er niet bij staat of het glutenvrij is. Jammer want ik vond het wel makkelijk.

Dag 6

Vanochtend wakker geworden met een berustend gevoel, aangezien mijn buik nu zachter aanvoelt.

Naar de film geweest en daarna laat geluncht. Voor het eerst glutenvrij brood gegeten, vond dat persoonlijk niet zo geweldig. Als avondeten tapas gemaakt, lekker het vakantie sfeertje creëren.

Dag 7

Exact een week na de bioresonantie therapie. Mijn conclusie tot nu toe in dit veranderingsproces is dat:

  • mijn buik al minder opgeblazen aanvoelt,
  • mijn darmflora nog van slag is, 
  • het gevoel dat ik een heel klein blaasje heb, 
  • ik de eerste drie dagen flink gebaald had,
  • nu ik deze week ergens een Latte gedronken heb, ik daarna buikpijn heb,
  • Ontbijt en lunch heb ik mijn weg in gevonden, maar avondeten en uiteten is nog even ontdekken.

Inspiratie is altijd welkom!

Gepost op

Levensstijl

~ future medicine will be the medicine of frequencies | Albert Einstein ~

Sinds een week of vier voelt mijn lijf opgezwollen. Via een vriendin kwam ik dinsdag terecht bij een bioresonantie therapeut.

Bioresonantie therapie richt zich op het elektromagnetisch aspect van het lichaam. Alle organen trillen namelijk op een elektromagnetische frequentie en dit is meetbaar. Als een orgaan niet op de optimale frequentie trilt  wordt het zwak en wordt het lichaam ziek. Deze therapie is gericht om de lichaamseigen regulerende processen te activeren en zo het herstel te initiëren of te versnellen.

Geen wonder dat ik me opgezwollen voel, want mijn lichaam kan zijn afvalstoffen niet goed kwijt. Daarnaast heb ik een intolerantie van gluten, tarwe en melk. Verder waren en parasieten, bacteriën en schimmels gemeten, maar eerst moeten de nieren en lever weer terug in balans zijn.

Om mijn nieren en lever te ondersteunen heb ik supplementen gekregen. Brandnetel voor de nieren en Artisjok voor de lever.

En dan ga ik onderzoeken – met hulpbronnen – welke alternatieve mogelijkheden er zijn mbt de intolerantie.

Over 3 weken een follow up, dus wordt vervolgd…..

Gepost op

Leven met een auto-immuun ziekte

~ my immune system attacks itself, what’s your super power? ~

In 2021 zijn er meerdere vormen van psoriasis bij mij geconstateerd. Deze auto-immuun ziekte kan op sommige momenten echt voor ongemak (= pijn) zorgen, maar ik schaam me er niet voor! Dit hoort ook bij mij en dat heb ik volledig geaccepteerd.

Hieronder een kort overzichtje welke vormen ik dagelijks met mij mee draag.

Psoriasis vulgar

Ik heb rode schilferige plekken aan de strekzijde van mijn armen. Eerst was het alleen aanwezig op mijn rechter elleboog en na een paar maanden ontwikkelde het zich ook op mijn linker elleboog. Tijdens het voorjaar heb ik ook plekjes op mijn handen en/of voeten die pijnlijk zijn.

Psoriasis guttate

Daarnaast heb ik kleine roze of rode plekjes die verspreid over mijn hele lichaam voorkomen. Deze plekjes komen en gaan en laten verschil in pigment al een soort litteken achter op de huid.

Psoriasis capitis

Op mijn hoofd lijkt het soms of ik roos heb door de schilfertjes, maar er onder zitten rode plekken die erg kunnen jeuken.

Psoriaisis inversa

Terugkijkend had ik dit als eerste in mijn navel, maar wist ik nog niet wat het was. In 2021 kreeg ik last bij mijn liezen, schaamstreek, bilnaad. Sinds kort heb ik het af en toe in mijn gehoorgang. De plekken zijn vaak felrood, jeuken enorm, en door het sneller zweten eerder nattend en dus minder schilferend. Hierdoor kunnen wel weer schimmelinfecties ontstaan.

Hoe verzorg ik deze auto-immuun ziekte?

Al 2 jaar ben ik aan het experimenteren wat voor mij passend is om – met zo min mogelijk zooi – er het minste last van te hebben.

In de loop der tijd heb ik ontdekt, dat één van de triggers mijn hormoonhuishouding is. Zodra dat mijn menstruatie er aan komt, vlammen bepaalde vormen extra op.

Gerelateerd aan wat hormonen veroorzaken in mijn lichaam, is stress dus een logische trigger. Dankbaar ben ik dat ik iedere dag met mijn persoonlijke ontwikkeling bezig mag zijn. Ik weet onrust goed te reguleren en indien nodig extra aandacht aan te besteden.

Een andere trigger is zoet. Eet ik meer zoetigheid dan speelt het ook erger op. Ik stoei nog steeds met het vinden van een duurzaam passend eetpatroon.

In de loop der tijd ben ik iets waakzamer geworden met betrekking tot letsel aan mijn huid (bijvoorbeeld: zonnebrand, schaafwonden, snijwonden etc.). Aangezien deze zich tot nieuwe plekjes kunnen manifesteren.

Om mezelf zo veel mogelijk comfort te bieden, zijn er een aantal dingen die voor mij werken, namelijk:

  • Ik draag ondergoed van het merk ’Seducci’ . Dit is naadloos en absorbeert lichaamsvocht super goed.
  • In de ochtend gebruik ik ‘NAQI Anti Friction creme’ voor mijn liezen.
  • Preventief smeer ik in de avond alle plekjes in met ‘Bee Calm’, een stick met een combinatie van honingwax en olijfolie balsem. Deze heeft een antibacteriële en schimmelwerende eigenschappen, naast ingrediënten die een kalmerend effect hebben en jeukende huid afkoelen.
  • Ik neem één keer per dag 3 druppels vitamine D3 & K2 gemengd in een glas jus d’orange. Deze druppels verminderen bij mij de aanmaak van de huid.
  • Voor het slapen gaan neem ik een probiotica supplement.
  • Iedere ochtend smeer ik me helemaal in met body butter (ook na het douchen).
  • Ik drink iedere dag ontzuringsthee. Door het zuur-base evenwicht in mijn lichaam te herstellen wordt de huid niet meer overbelast met teveel zuurhoudende afvalstoffen. 
  • Als ik pijnlijke plekken heb, dan neem ik een dode zeezout bad en smeer ik Vetramil Honingzalf. De zalf werkt verzachtend en ondersteunt het herstellend vermogen van de huid. Door de vette samenstelling blijft deze ook in een natte omgeving goed op zijn plaats. Het zeezout vermindert jeuk, en maakt mijn huid minder droog en verwijdert huidschilfers. Mijn haren/hoofdhuid was ik dan met tea tree shampoo. Dat voelt meteen verkoelend aan op mijn hoofd.
Gepost op

Verloren

~ elk verlies brengt je op een kruispunt in je leven. ~

In januari 2023 ben ik de opleiding ‘Paardencoaching Verlies & Rouw’ als bijscholing gestart, wat een inspiratiebron is geweest voor dit blog.

Rouwen is het verwerken van een ingrijpend verlies en dat hoeft niet persé over een overlijden te gaan.

Tijdens de eerste dagen van de opleiding ben ik voor mezelf eens nagegaan wanneer er in mijn leven ingrijpende verliezen zijn geweest. Ik heb mogen concluderen – ook vanuit systemisch perspectief – dat ik er niet altijd helpend mee ben omgegaan.

Een korte recente terugblik

23-08-2021 is toch wel een zwarte bladzijde uit mijn leven. De dag dat mijn leven en dat van mijn gezin in een achtbaan deed veranderen. Een dag die in het teken stond van groot verlies, waaronder verlies bij leven. Daarnaast het verlies in het vertrouwen in mijn eigen lichaam door een auto-immuunziekte dat zich in een rap tempo ontwikkelde en de daar bijhorende dagelijkse onvoorspelbaarheden.

Een periode in het teken van verliezen van relaties, ontdekken wie er echt voor je is als het soms even niet zo leuk en gezellig is. Een periode van boosheid, verdriet, onbegrip, frustratie en onmacht, maar ook de periode waarin ik steeds meer de kleinere dingen ben gaan waarderen en daarvoor heel dankbaar ben.

Als gezin zijn wij gegroeid en hebben we ook ruimte gecreëerd voor onze eigen ontwikkeling.

Nog een aantal voor mij ingrijpende verliezen zijn geweest:
* mijn eigen couveuse periode
* het overlijden van dierbaren
* het overlijden van huisdieren
* het beëindigen relatie (liefdesverdriet)
* een miskraam
* het verliezen van mijn baan door reorganisatie
* het verliezen van mijn baan door ziekte

Waar ik me jaren geleden heel erg bewust van ben geworden is het niet uiten van je (on)bewust verdriet en bijbehorende rouwverwerking me uiteindelijk veel pijn in mijn lichaam heeft gedaan, maar naar die periode kan ik nu terugblikken met een zachte ogen en een glimlach op mijn gezicht.

Gepost op

Communicatie

~ communicatie gaat niet zozeer over zenden en ontvangen, maar over begrijpen en verbinden ~

Ik las vanochtend onderstaand artikel van Marijke Groos over bepaald gedrag bij paarden. Terwijl ik dit las, vond er gelijk een vertaalslag in mijn brein plaats en herken ik mezelf en hoe ik – net als het paard – reageer als er op een bepaalde manier met mij gecommuniceerd wordt.

“Paarden die bijten en benen uitslaan, paarden die beuken en zonder pardon aso je ruimte in komen. Vaak wordt gezegd dat je ze moet laten zien wie de baas is! Dat ze aangepakt moeten worden!

Maar… eigenlijk zijn deze paarden van nature erg beleefd, scherp in de communicatie en responsief. Waarom laten ze zich dan zo zien, als een botte boer die nergens respect voor heeft? Omdat zij blootgesteld worden aan botte communicatie en er geen responsiteit is op hun communicatie en ons dat moeten zeggen.

In plaats van onze ruimte bewaken, zijn we bezig met de ander zijn ruimte in te nemen.

Ze voelen de nood om aan ons uit te leggen dat we bot en vervelend zijn en dat ze onze leiding op die manier niet kunnen en willen volgen. Ze hebben het idee dat ze moeten schreeuwen om gehoord te worden.

Wanneer je je eigen ruimte en grenzen kunt bewaken en je vragen kunt stellen en daarbij de ruimte en grenzen van de ander kan bewaken, dan kan het paard weer zacht zijn, in wederzijds respect.

Gepost op

Mijn verhaal

~ je verhaal delen, kan wellicht zoveel helen. ~

Al enige tijd wilde ik mijn verhaal delen, maar ik wist niet goed hoe. Tijdens het lezen van het boek ‘Levensbelang’ van Baukje van Leeuwen kreeg ik de juiste inspiratie en om het op te schrijven.

Ik schrijf mijn verhaal zonder oordeel naar de betrokken partijen, maar met als doel om mijn stem te laten horen en inzicht te geven over bepaalde onderwerpen. 

Intro

Als alles soepel en via de natuurlijke weg verloopt tijdens conceptie, de zwangerschap en de geboorte, ontwikkel je een stevig basisvertrouwen en een gezond (veilig)hechtingspatroon: al je (levens)behoeften worden vervuld en je kunt je normaal ontwikkelen in een liefdevolle omgeving met voldoende emotionele verbinding. Een gezonde basis om stressvolle situaties te kunnen verwerken, waarin je veilig je gevoelens kunt uiten.

Gezin van herkomst

Ik ben de jongste dochter van een gezin dat verder bestaat uit mijn vader, mijn moeder, mijn oudere zus en mijn jongere broertje.

Ver terug in de tijd

In 2020 hoorde ik tijdens een lezing over de ontwikkeling van een foetus dat een baarmoeder ‘toxic’ is als de moeder tijdens haar zwangerschap rookt, drinkt en/of drugs gebruikt. Dit heeft weer direct een impact op de ontwikkeling van het ongeboren kind.

Om van een verslaving af te komen is heel moeilijk, ook voor mijn moeder zij had ook moeite om te stoppen met roken.

Mijn moeder lag met zwangerschapsvergiftiging in het ziekenhuis, toen ik op 19 juni (Vaderdag) ter wereld kwam. 2 maanden eerder dan gepland en hierdoor werd ik dus een couveuse baby. 

De behandeld arts waarschuwde mijn ouders dat ik hoogstwaarschijnlijk een achterstand in mijn ontwikkeling (zowel fysiek als mentaal) zou hebben.

Mijn eerste 12 levensjaren

Mijn herinneringen aan ongeveer mijn eerste 5 levensjaren zijn bijna nihil, alleen de foto’s laten zien dat ik een onbezorgde en vooral liefdevolle jeugd heb gehad. 

Wel weet ik me nog te herinneren dat ik trots op mezelf was dat ik niet gehuild had tijdens de uitvaart van een van mijn grootouders. Ik was toen ongeveer 6 jaar oud. Hoe bizar vind ik dat nu klinken.

Vanaf mijn 7e levensjaar werd er astma geconstateerd waarvoor ik medicatie voorgeschreven kreeg. Regelmatig moest ik op controle bij de longarts en er werden herhaaldelijk vervelende testen gedaan. In de loop der jaren had ik momenten dat mijn longen echt niet goed functioneerden en kreeg ik Prednison voorgeschreven. 

In dezelfde periode vertelden mijn ouders mij dat ik eigenlijk van een tweeling ben. Helaas was mijn tweelingbroertje in de baarmoeder gestorven. Hier heb ik heel jarenlang geen emotie bij gevoeld, het was een feit en niet meer dan dat. Verder vroeg ik ook niet naar details.

Pesten

Op de lagere school was ik een heel stil meisje. De leraren wisten soms niet of ik aanwezig was of niet, zo onopvallend was ik. Hierdoor was ik anders dan andere klasgenoten en dus op regelmatige basis het mikpunt van pesterijen van andere meiden uit de klas die hun woordje altijd hadden klaar staan.

Ik werd gedwongen om spullen mee te nemen naar het schoolplein (zoals bijvoorbeeld een springtouw of snoep) en owee als ik niet op een bepaald tijdstip tussen de middag weer terug op het schoolplein was.

Of ik kreeg ineens opdrachtjes om andere kinderen in de klas te pesten, maar dan deed ik net alsof omdat ik dat echt niet wilde met de consequenties van dien.

Ging de schoolbel om naar huis te gaan op zo’n dag, dan rende ik door de brandgangetjes naar huis zodat ik zo snel mogelijk uit de situatie kon ontsnappen. Gelukkig was het niet iedere dag kommer en kwel op school.

Toen ging ik naar het middelbaar onderwijs en ik had me onbewust bedacht om mijn leven iets interessanter te doen voorkomen. In het begin trok ik daar veel nieuwe vriendinnen mee, maar al redelijk snel werd dit leugentje voor eigen bestwil mijn grootste karma! Het enige wat ik wilde was gewaardeerd worden en spijt krijg je altijd achteraf, maar dan is er geen weg meer terug. 

Puberteit

Tijdens mijn tienerjaren was ik regelmatig opstandig vooral naar mijn moeder gericht. Ernstige fratsen heb ik niet uitgehaald. Mijn schoolresultaten waren verder goed en ik haalde mijn energie bij de paarden.

Twintiger jaren

In de eerste helft van deze levensfase kregen veel van mijn vriendinnen vaste relaties, maar mij lukte het maar niet om iets (langdurig) op te bouwen. Dus besloot ik om mij te richten op mijn carrière, het volgen van avondstudies, frequent te gaan stappen in Belgische dancings en bijna obsessief te gaan sporten.

Op mijn 24ste ontmoette ik voor het eerst mijn man, maar daar ging wel eerst een jaar overheen vooraleer dit serieus werd. Wij zijn ondertussen 18 jaar samen waarvan 8 jaar getrouwd.

Moederschap

Op mijn 28ste werd ik zelf zwanger. Wat waren we superblij met deze gebeurtenis.

De roze wolk van een zwangerschap heb ik helaas niet gezien. Het leek wel alsof ik de eerste vrouw was met astma én zwanger. Het geklooi met welke medicatie ik wel/niet mocht innemen en welke dan tussentijds schadelijk waren geweest voor ons ongeboren kindje, het was allemaal niet fijn. Daarnaast een lichaam dat niet goed wilde meewerken (bekkeninstabiliteit).

Tijdens het eerste trimester van mijn zwangerschap verloor ik tijdens een toiletbezoek een bloedpropje. Op controle bij de verloskundige werd ons bevestigd dat de baby kerngezond was en er niets aan de hand was. 

De bevalling verliep niet zo soepeltjes, met 42 weken en 1 dag werd ik ingeleid en na een lange tijd van persweeën verplicht te onderdrukken – want iemand anders was al verder met bevallen – werd onze dochter uiteindelijk geboren met de vacuümpomp.

De placenta bleek 2 ‘ruimtes’ te hebben, maar er kwam geen uitleg van de gynaecoloog toen we vroegen naar de oorzaak hiervan. 

Maanden later tijdens het tv-programma ‘the womb’ ontdekten wij als kersverse ouders dat wij dus een ‘vanished twin’ hadden verloren in het eerste trimester van de zwangerschap.

Met wat ik nu weet, klinkt het als ‘history repeating itself’ maar kan ik mijn dochter goed ondersteunen in haar proces.

Dertiger jaren

Deze jaren stonden voornamelijk in het teken van het moederschap, een goede partner zijn en carrière maken. Achteraf gezien werd ik in deze periode meer geleefd dan dat ik leefde.

Burn-out

Als kind zijnde had ik jarenlang een eigen binnenwereld gecreëerd waar ik me veilig voelde. 

Tot een moment rond mijn veertigste levensjaar – toen ik een bepaalde management functie had – een onbewuste trigger kreeg van ‘ongewenst / niet gewaardeerd voelen’ die uiteindelijk tot een burn-out heeft geleid. 

Persoonlijke ontwikkeling

Er waren enorm lange wachtlijsten bij de reguliere therapeuten en ben ik zelf op zoek gegaan om te herstellen van deze vervelende situatie. Zo kwam ik in aanraking met Paardencoaching en de Aroma Freedom Technique. 

Door deze 2 methodieken ging ik geen symptoombestrijding aan, maar werd de doos van Pandora geopend op zoek naar de onderliggende oorzaak van mijn burn-out. 

Daarnaast heb ik een korte tijd cognitieve gedragstherapie gehad, waar de behandelende psycholoog meer een sparringpartner werd aangezien ik met de 2 bovengenoemde methodieken de onderliggende oorzaak van mijn thema’s al gevonden had, deze herkende en ook erkende.

Was dat een makkelijke periode, NEE zeker niet! Ik ben door hele diepe dalen moeten gaan, maar wat ben ik trots op mezelf dat ik dit traject ben aangegaan zodat ik mezelf opnieuw heb leren kennen wie ik in essentie ben en mag ZIJN!

Traditionele Chinese Geneeskunde

Rond mijn twintiger jaren raakte ik geïntrigeerd door de TCG. Volgens TCG wordt de longenergie verzwakt door blootstelling aan pathogenen, klimaats- en temperatuursinvloeden, door luchtverontreiniging (ook door roken) en door het niet goed verwerkt hebben van verdriet. Bij een zwakke milt energie (verkeerde voeding, piekeren) raakt ook de longenergie verzwakt. 

Nu is het voor mij helder waar de interesse voor TCG vandaan komt en ben ik zo ver in mijn persoonlijke ontwikkeling dat ook mijn longen veel gezonder zijn geworden.

Verstarren

Het is voor mij nu ook duidelijk waarom ik vroeger niet het vermogen had om langdurige (intieme) relaties aan te gaan.

In mijn vroeg levensstadium was er namelijk zo’n grote bedreiging dat enkel ‘verstarren’ nog mogelijk was. Het verstarren treedt op in de hoogste fase van doodsangst. Je brein hoopt op te overleven door je zo stil mogelijk te houden (‘ik ben er niet’). 

Vorig jaar was ik aanwezig bij een lezing van Anne Verwaal. Het blijkt dat veel couveuse kinderen problemen hebben met fysieke aanrakingen. Want je wist nooit als couveuse baby welke vreemde handen, wat gingen doen op welk tijdstip. Het gemis van de moeder tijdens deze periode, zorgt voor een deuk in je basisvertrouwen.

En nu?

De laatste jaren zijn bij mij meerdere kwartjes gevallen en zijn er nog thema’s die enige vorm van aandacht nodig hebben. En dat is helemaal prima!

Waarom heb ik altijd een bepaald gevoel bij me gedragen, zonder daarvan de betekenis te weten. Nu weet ik dat het enorme gemis van mijn tweelingbroertje daar aan ten grondslag ligt.

Waarom ik altijd ‘stil’ was, dit vanuit de loyaliteit van een kind naar de ouders toe om niet tot last te zijn, want zij hebben genoeg verdriet gehad. 

Waarom ik me vreemd gevoeld heb. Mijn moeder had zo graag ook een zoon willen hebben. Uiteraard is ze heel blij met mij, maar zij kon er niet 100% zijn vanwege het enorme verlies van haar zoon.

Dat hechtingsproblematiek ook invloed heeft gehad op mijn relaties, mijn pestverleden, mijn prestatiedrang, mijn onbewuste gedrag etc. etc. 

Voor mij is het duidelijk dat het van essentieel belang is dat thema’s waar je jarenlang (on)bewust mee rondt loopt – tot en met het moment van één of meerdere triggers – je aan een grondig onderzoek onderwerpt, zodat je sympathische- en parasympatische stelsel weer gesynchroniseerd kan worden. Dat je niet alleen aan symptoombestrijding doet en onnodig medicatie gebruikt om ‘rust’ te krijgen.

Ik ben dankbaar voor het pad dat ik tot nog toe heb bewandeld en ondersteun ik nu zelf mensen in hun ontwikkelingsprocessen met behulp van het paard, familieopstellingen en/of essentiële oliën.

Gepost op

Onbestemd gevoel

~ onbestemd gevoel, wat heb je mij te vertellen? ~

Winkels gaan weer open en andere activiteiten mogen al dan niet in een aangepaste vorm plaatsvinden.

Sinds vorige week mag ik weer paarden masseren, aangezien dit het welzijn van het paard bevordert. Ik ben nog aan het zoeken hoe ik de 1,5 meter maatregel kan garanderen tijdens de verschillende coaching workshops….

Waarom blijf ik dan zo’n raar onbeschrijfelijk gevoel hebben alsof er iets niet klopt? Ik kan mijn vinger er maar niet op leggen.

Het nieuws volg ik al een tijdje niet meer vanwege de wisselende berichtgevingen. Maar is dat het nou of is er meer aan de hand? Worden we ‘klein’ gehouden door de  overheid?

2 jaar geleden heb ik een transformatie doorgemaakt, waardoor ik me nu laat leiden door wat er op mijn pad komt. Dit maakt mijn leven nu zoveel makkelijker. 

Dit betekent niet dat ik mijn kop in het zand steek, klakkeloos bevelen opvolg, want ik heb nog steeds kritische vragen over deze toestand, waar niemand nu wil/kan antwoord op geven. 

De tijd zal mij leren of mijn gevoel correct is geweest of dat ik me dit allemaal ingebeeld heb.

Gepost op

Niet begrepen

~ Onaardig, oneerlijk en onterecht. Begint vaak bij onbegrepen. ~

Al enige tijd ben ik aan het terugblikken naar mijn kindertijd en met name gericht op het ontdekken van mijn interesses toendertijd.

Hoe grappig vond ik het om me te realiseren dat waar ik nu allemaal mee bezig ben, mij toen ook al fascineerde.

Niet alleen mijn liefde voor paarden, honden en katten, maar ook voor edelstenen, etherische oliën en de alternatieve geneeswijzen o.a. met behulp van voet reflexologie. 

De laatste jaren zijn een aantal nieuwe bijzondere zaken op mijn pad gekomen, zoals mijn beroepskeuzes van paardencoach, familieopsteller, aroma freedom practitioner en studiecoach, maar ook de traditionele Chinese geneeskunde (TCM) die zowel voor mij persoonlijk als aanvulling is tijdens de massage van paarden.

Eerst ben ik daar stilletjes mee aan de slag gegaan, maar ik ben inmiddels op een punt gekomen dat ik weet dat mijn skills zoveel goeds kunnen bijdragen. Toch voel ik me nog niet altijd begrepen of is het meer het niet gehoord voelen…..

Een recent voorbeeld ter illustratie. 

Ik heb ergens last van en mijn fenomenologische intuïtie gaf mij een signaal van de oorsprong.

Vanwege het ongemak nam ik toch contact op met mijn huisarts en merkte ik dat bepaalde informatie niet werd meegenomen in de anamnese. Niet geheel onverwacht kreeg ik een recept om de symptomen te bestrijden.

Mijn huidige conclusie is dat na een week het ongemak niet verminderd is en dat mijn stemmetje nu bijna schreeuwt dat ik de TCM richting moet volgen om zo tot een oplossing te komen.

Mijn persoonlijke zoektocht is ondertussen gestart en ik volg de komende dagen een protocol om de onderliggende oorzaak aan te pakken. Dan kijk ik ook meteen naar mijn eigen thema.

Wordt vervolgd…..

Gepost op

Wolf in schaapskleren

Schijnheilig, hypocriet of huichelachtig ~

Volgens Wikipedia is dit een gevaarlijk iemand die zich als onschuldig voordoet.

Waarom vertonen mensen dit gedrag?

  • Men doet ‘zich mooier voor dan ze zijn’.
  • Er zijn mensen die gewoon ook zo zijn.

Persoonlijk ben ik erg allergisch voor de wolf in schaapskleren. Ik word dan eerst mega geïrriteerd.

Mijn directe manier van communiceren, rechtvaardigheidsgevoel en mijn openheid strijkt dit tegen de haren en veroorzaakt mijn allergie.

Gelukkig heb ik geleerd hiermee om te gaan, zodat het geen belemmering meer voor mij vormt.